"Losing hope" Colleen Hoover

Czasami, aby pójść naprzód, trzeba najpierw sięgnąć głęboko w przeszłość. Przekonał się o tym Dean Holder. Przez wiele lat zmagał się z poczuciem winy, że kiedyś pozwolił odejść małej dziewczynce. Od tego czasu szukał jej uparcie, ale nie spodziewał się, że gdy ponownie się spotkają, ogarną go jeszcze większe wyrzuty sumienia.

"Losing Hope" to historia trojga młodych ludzi naznaczonych przez traumatyczne doświadczenia. Każde z nich wybrało inny sposób na to, by sobie z nimi poradzić – nie każde z nich wybrało życie.

Jak już wspominałam ostatnio, "Hopeless" po prostu roztrzaskało mnie na miliony drobnych kawałów. Jeszcze tego samego dnia sięgnęłam więc po "Losing hope" (chyba tylko i wyłącznie po to, żeby moje "miliony kawałków" przerodziło się w "miliardy kawałków", ale wtedy nie byłam jeszcze tego świadoma). 

Na początku myślałam, że "Losing.." będzie bardzo podobne do "Hopeless". Przecież to ta sama historia, tylko opowiedziana z punktu widzenia Holdera. Jednak już w pierwszym rozdziale dotarło do mnie, że pomyliłam się o całe lata świetlne. Cała opowieść zaczyna się rok wcześniej niż "Hopeless" i na początku koncentruje się na Less, siostrze Holdera. Na światło dzienne wypływają delikatnie tylko dotknięte poprzednio wątki. Ból i rozpacz całej rodziny chłopaka, jego stosunki z rodzicami i znajomymi. Trochę podniosło mnie to na duchu. "A może jednak nie będzie tak nudno, jak zakładałam", pomyślałam kończąc czytać uwaga, uwaga... pierwszy rozdział.


Teraz mogłabym rozpisywać się, jak to pokochałam tą książkę i bohaterów. Nie zrobię tego, ponieważ chciałabym zostać jak najbardziej obiektywna. Mam nadzieję, że mi  się to uda. A więc, zacznijmy od pozytywów. Na pewno niepowtarzalny styl autorki, o którym wspominałam ostatnio. Opowieść o losach Sky i Holdera ani na chwilę nie pozwalała nudzić się czytelnikowi, co zalicza się na ogromny plus i dowodzi talentu Hoover. Nie mogę również pominąć kilku ciekawych scen, takich jak spotkania Holdera z Breckin'em, nieopisanych w poprzedniej części. Bardzo przypadło mi do gustu zakończenie, ale to rozwinę za chwilę.


Obiektywizm polega na tym, że potrafimy wskazać czyjeś wady i zalety, nie sugerując się naszą sympatią lub jej brakiem. Chcąc, nie chcąc, przyszedł teraz czas na wady "Losing hope". Ten akapit raczej nie będzie długi, ponieważ tak na prawdę w oczy rzuciły mi się tylko dwie nieprzychylne cechy. Pierwszą z nich są powtórzenia zastosowane przez autorkę. Jeżeli w "Hopeless" Sky pomyślała, że Holder jest zdenerwowany, to w "Losing hope" Holder na prawdę był zdenerwowany, i na odwrót. Jeżeli w "Losing hope" Holder domyślała się jak czuje się Sky, to w "Hopeless" dziewczyna faktycznie się tak czuje. Można podpiąć to pod świetną znajomość obojga bohaterów, ale mnie po prostu to denerwowało. Drugim (i jednocześnie ostatnim) minusem jest okładka. Przy "Hopeless" byłam zachwycona, ale przy "Losing hope" już nie bardzo... Nie mam pojęcia czemu kojarzy mi się ona ze szpitalem. To pewnie przez to nieskazitelnie białe tło.


Podsumowując, opowieść o losach Sky i Holdera po prostu mnie urzekła. W szkole usłyszałam od jednej dziewczyny, że nie chce czytać "Losing hope", ponieważ zna już tą historię i czytanie jej po raz drugi nie będzie miało większego sensu, bo zna ją już doskonale. Jest to bardzo myle stwierdzenie. Osoby, które przeczytały "Hopeless", a nie czytały "Losing hope" nie znają całej prawdy, a tylko połowę. W komentarzach pod recenzją "Hopeless" przeczytałam również, że niektórzy nie przeczytali tej książki ze względu na drugą część, która jest dużo gorsza. Nie macie się o co martwić. Druga część jest jeszcze lepsza od poprzedniej (no i koniec mojego obiektywizmu...). Bez żadnych wyrzutów mogę polecić ją wszystkim, którzy dorośli do tak poważnego tematu.
W "Hopeless" po prostu się zakochałam, "Losing hope" po prostu pokochałam.

Moja ocena: 10/10

---Sara Gray---

Jak już zdążyliście pewnie zauważyć, trochę się tu pozmieniało (mam nadzieję, że na lepsze). Jeżeli widzicie w wyglądzie mojego bloga coś, co można by jeszcze poprawić śmiało piszcie w komentarzach! Zapraszam Was również na Facebook'a, gdzie rozpoczęłam dzisiaj 30 days book challenge :D